หลักการและเหตุผล

สืบเนื่องจากการที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ได้มีการขยายตัวด้านการศึกษาในทุกๆ ด้าน มีคณะ/สถาบันใหม่ๆ ในทุกกลุ่มสาขาวิชาเกิดขึ้นเป็นจำนวนมาก ทำให้มีการศึกษา ค้นคว้า วิจัย พัฒนาสิ่งประดิษฐ์ และสร้างสรรค์ผลงานต่างๆ เพิ่มขึ้นมากมาย นอกเหนือจากการที่มหาวิทยาลัยได้มีการปรับปรุงระบบการบริหารงานวิจัยให้ทันสมัย และสามารถรองรับการขยายงานดังกล่าวแล้ว มหาวิทยาลัยยังเล็งเห็นถึงความสำคัญของการนำผลงานค้นคว้า วิจัย และงานสร้างสรรค์ต่างๆ ซึ่งเป็นทรัพย์สินทางปัญญาของมหาวิทยาลัยไปใช้เป็นประโยชน์ในด้านการเรียนการสอน การบริการสังคม รวมไปถึงการนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์ในด้านอุตสาหกรรมและในเชิงธุรกิจ

สภามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ได้ออกระเบียบที่ชื่อว่า "ระเบียบมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ว่าด้วยการจัดตั้งและบริหารงานศูนย์ทรัพย์สินทางปัญญาและบ่มเพาะวิสาหกิจ พ.ศ. 2553" เมื่อวันที่ 23 สิงหาคม 2553 เพื่อเป็นการส่งเสริมให้มีการนำความรู้ ความคิดสร้างสรรค์ และผลงานวิจัยมาแปลงเป็นทรัพยากร เพื่อนำไปใช้ประโยชน์ทางธุรกิจ และเพื่อการต่อยอดการผลิตเพื่อสร้างนวัตกรรมใหม่ๆ และเพื่อส่งเสริมคุ้มครองสิทธิและรักษาผลประโยชน์ที่เกิดจากงานด้านทรัพย์สินทางปัญญาของมหาวิทยาลัย การออกระเบียบนี้ทำให้การบริหารจัดการงานด้านวิจัยมีความครบถ้วนสมบูรณ์มากขึ้น และจะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ในอนาคต